Damızlık Kızın Öyküsü - Margaret Atwood - Kitap Yorumu

Kolayca ulaşılabilecek küçük hedeflere sahip olmak iyi bir şey...

Nobel Edebiyat Ödülleri listesinde en büyük favorilerdendi Atwood. Kanadalı yazar 81 yaşında ve tüm dünyada çokça sevilen çokça okunan bir kalem ben de  okumaya geç kaldığımı düşündüğüm için elime aldım Damızlık Kızın Öyküsü'nü.

 Yıllardır sosyal medya hesaplarında herkesin çok büyük övgüyle bahsettiği, hatta ağlaya ağlaya okuduklarını söyledikleri, başucu kitabı ilan ettikleri  bir kitap olduğu için de çok büyük hevesle başladım bu "feminist" öyküye. 

Blogumu düzenli okuyan arkadaşlarım bilirler az sevdiğim yada sevmediğim kitapları yazmam pek, benim anlamadığım bir şey vardır mutlaka diye düşünürüm. Ama bu sefer sevmediğim daha doğrusu fazla abartıldığını düşündüğüm Damızlık Kızın Öyküsü'nü anlatacağım biraz.

Kitap boyunca; bir kaç gün geriye, günümüze, yıllar öncesine gidişleri olan bir kadın var. Kitabı hiç araştırmadan başladıysanız bir evde 2 başka kadın, Komutan, Komutanın karısı ile birlikte yaşayan bu kadın kimdir ve neden bu evde, onunla zorla birlikte olan bu Komutan kim anlamanız mümkün olmuyor. Kitabın tam yarısında açıklıyor kadın durumu ; bir süre önce başkan vurulmuş, ordu sıkıyönetim ilan etmiş , yönetim el değiştirmiş kadınlar işlerinden çıkartılmış, banka hesaplarına el konulmuştur. Kadınlar gruplara ayrılmış çocuk doğurabilecek olanlar Komutanlara verilmiştir. Tek bir görevleri vardır bu kadınların "çocuk doğurmak"

O zamana kadar kocası , kızı ve kedisiyle yaşayan, sevdiği bir işi olan kahramanımız da artık böyle bir evdedir. Hikaye onun tarafından anlatılmaktadır.

Konuşma işaretleri olmaması ve zaman geçişlerinin karmaşıklığı nedeniyle kahramanla duygusal bağ kurmakta zorlandım. Ama en zorlandığım kısım kitabin dili oldu. Bazı sayfalarda cümlelerin  büyük bir kısmının devrik olması ve sanki birbiri ile bağlantısız cümleler olması ve hiç kullanılmayan kelimelerin bolluğu, bazı sayfaların son derece akıcı ve düzenli olması ne yazık ki kitapla bütün bağımı koparttı. İki çevirmen olmasından mı kaynaklanıyor yoksa orijinal metin mi böyle bilemiyorum.

Ülkemizde son yıllarda distopyaya karşı merak ve ilgi olması nedeniyle sanırım çok okunan bir kitap ama şunu sormak istiyorum nereye göre distopya ? Yazarın kendi ülkesi Kanada, Amerika, Kuzey Avrupa , Avusturalya için mesela evet distopya ama ya bizim coğrafyamızda? Nikahlı eşinin çocuğu olmadığı gerekçesiyle onlu yaşlarda babası yaşında erkeklere sırf çocuk doğursun diye kuma olarak gönderilen çocuk gelinler, 15-20 hanelik köyde okul olmadığı ve yollar kış boyu kapandığı için yakındaki ilçeye okula gidemeyenler,  hayat boyu yaşadığı köyden başka bir yer görmeyen dünyanın köyün son evi ile bittiğini sananlar... Bu gerçekler varken bu kitabı distopya diye okumak gerçekçi mi?

Tüm bu gerçekler varken ilk başta yazdığım gibi fazla abartılan bir öykü ve bence yazarı tanımam için yeterli değil bence . Mutlaka başka bir kitabını okuyacağım. 

Sevgiler

Sevim