Kayıp Tanrılar Ülkesi - Ahmet Ümit - Kitap Yorumu

Unutmanın bedelini ödeyecek unutanlar...

Ahmet Ümit okurları için kahramanları hayal ürünü değil gerçektir. Bize göre uzun boylu , yaşına göre yakışıklı sayılan Başkomser Nevzat hüzünlü gözleriyle bakar Evgenia'ya elinde kadehiyle,   kolay değildir onun için sevdiği karısını kızını kaybetmek. Kalbi pır pır atar ya yine kaybederse diye... Genç Ali heyecanlı, Zeynep çok güzeldir, mutludur, aşıktır onlar. Bir gün Kurtuluş'a gitsek Tatavla'da hepsine rastlayacakmışız gibi hissederiz hepsine.  Evgenia hanım 'topik kaldıysa biz alabilir miyiz bir porsiyon' diye soracakmışız gibi...

Uzun zamandır hepimiz heyecanla bekliyorduk yeni bir macerayı, -Aşkımız Eski Bir Roman bizi pek mutlu etmemişti sanki-   katilin peşinde koşmayı. Ve bu bekleyiş Kayıp Tanrılar Ülkesi ile sona erdi nihayet. 

Bu defa kovalamacamız Berlin'de başlar, Cinayet Masası polis şefi Yıldız Karasu ve yardımcısı Tobias Becker ile. Olay yeri ise bir hayli ilginçtir. Baş tanrı Zeus'un resmi önünde kalbi sökülüp eline verilmiş bir Türk Cemal Ölmez. Yazılım şirketinde çalışan , hayattayken kendisinin amatör olduğunu söylese de bir hayli güzel resimler yapan, eşcinsel olduğu için ailesi tarafından reddedilen bir genç. Yan odada bulunan bir resim dikkatini çeker Yıldız'ın... Bergama Zeus Altarı'nda bulunan Tanrılarla Devlerin savaşını anlatan frizin resmi. Cemal'in öldürülmeden önce üzerinde çalıştığı son resim. 

Katil kim sorusunun peşine düşeriz biz de Yıldız'la birlikte. Cemal'ı dışlayan ailemi, ailenin sorunlu olduğu Neo-Naziler mi yoksa mitolojiye meraklı bir manyak mı katilimiz ? Öyle ya bu devirde Zeus'a kurban etmek için birini seçmek pek de akıl karı değil sonuçta.

Maktulün yakınlarıyla görüşmeler yaparken bulunana 2. ceset her şeyi alt üst eder, bu cinayette de mitolojik bir gönderme daha  olması  kahramanlarımızı Zeus, Kronos ve Uranos'u daha fazla araştırmaya iter. Hatta araştırmalarına Yıldız'ın babası bile yardımcı olur. Hitler'in mitoloji ile ilgisi olup olmadığı, Nazilerin Zeus'tan ne kadar haberdar olduğun daha fazla önem kazanır. 

Çok yeni, dumanı üstünde bir roman olduğu için konu hakkında daha fazla bir şey yazmak istemiyorum. Ama şunu söyleyebilirim ki, katilin peşinde koşarken bölüm aralarındaki Zeus'un konuşmalarından mitoloji meraklılarının çok keyif alacağı muhakkak. 

Kitabı bitirdiğinizde çok güzel bir cinayet kurgusu okumuş olmanın yanı sıra pek çok bilgi de edineceksiniz ama içinizde çok büyük bir burukluk kalacak. Bizim topraklarımızda yaşayanların yarattığı bu Tanrılara adanan, yıllarca o Tanrılar için kurbanlar kesilen böylesi bir yapı  Alman yol mühendisinin - tekrar ediyorum tarihçi yada arkeolog değil bir mühendis - çabasıyla Berlin'e götürülmüş, sergilemek için dünyanın en önemli müzeleri yapılmış ve burada insanların beğenisine sunulmuş. Yılda yaklaşık 1 milyon kişi Berlin Pergamon müzesini ziyaret ediyor. Gerçekten kahroldum. 1400'lerde müze kuran Fatih'in torunlarının bu eseri yok saymasını aklım almadı. Tabi kalsaydı ne olurdu sorusunu da düşünmek lazım? Gerçekten bulunduğu yerde layıkıyla koruna bilir miydi yada Bergama müzesi yapılır mıydı bilemiyorum.

Kayıp Tanrılar Ülkesinin en çarpıcı yönlerinden biri de bitmek tükenmek bilmeyen ırkçılık sorunu. 'Sizin gibi bir Türk polis şefi' söylemiyle bile küçültülmek isteniyor Yıldız. Ne yazık ki  ırkçılık dünyada aşılamayan sorunlardan biri olmaya 21. yüzyılda bile devam ediyor. Bizden olan iyidir, bizden değilse ezelim gitsin fikri hala pek çok zihinde yer almaya devam ediyor. Tüm bunları ele alan 500 sayfanın içinde kaybolmak için okuyun bence

Sevgiler,

Sevim

 

Not: Görseller Google'dan alıntıdır