Yüzyıllık Yalnızlık - Gabriel Garcia Marquez - Kitap Yorumu

Büyülü Aile - Yüzyıllık Yalnızlık 

Çok sevdiğim Ahmet Ümit ' büyülü gerçekçililk diye bir şey yoktur, gerçeklik zaten büyülüdür, mesele büyülü tarafını görebilmekte' demiş. ve okuyun diyerek tavsiye etmiş bu kitabı. Baktım çevirmeni yine çok sevdiğim Seçkin Selvi çok geç kalmışım okumak için diyerek elime aldım Yüzyıllık Yalnızlık romanını. Gerçekten çok geç kalmışım ama burada suç benim değil yazarın başka bir romanını - şimdi isim vererek onun çevirmenini kötülemiş olmayayım- elli yada atmış sayfadan fazla okumaya dayanamadığım için küsmüştüm yazara.

Hem okuduğum  Nobel Edebiyat Ödüllü yazarlar listeme bir işaret daha eklemek için , hem de bu büyük yazarı tanımak için en önemli eserlerinden kabul edilen Yüzyıllık Yalnızlık ı elime aldım 

Bu büyülü Buendia ailesini okurken ben de büyülendim. Normalde romanların bir yada iki kahramanı olur ya Yüzyıllık Yalnızlık ta yirmiden fazla kahraman var, yaşadığı döneme damga vurmuş , derin izler bırakmış ama sanki hiç yaşamamış gibi bu izleri kayboluvermiş kahramanlar bunlar.

Jose Arcadio ve Ursula kuzen olmalarına rağmen, ailede akraba evliliğinden doğan domuz kuyruklu çocuklar olmasına rağmen evlenirler. Üç çocukları olur, üç sağlıklı çocuk, Aurelio Buendio, Jose Arcadio Buendio, Amaranta Buendio...

Bu üç çocuğun büyümeleri, aşkları evlilikleri karılarından yada metreslerinden olan çocukları büyüdükçe ailenin garip havası ile yaşadıkları Macando köyü büyür ve zenginleşirler. Aile uzaklardan  akraba olduğu söylenen garip Rebecca'nın da katılmasıyla iç savaşlara sahne olur.

Ailede bu iç savaşlara sahne olurken, ülke neredeyse yirmi yıl süren bir iç savaş ile uğraşmaktadır. Aurelio Buendia bu savaşın kahramanlarından olmayı başaracaktır. Yanında da yazarın dedesinin dedesi Gerineldo Marquez ile 

Kitapta oldukça geniş yer tutan muz işçilerinin grevi ve öldürülmesi ise Kolombiya'da Aralık 1928 de yaşanan bir gerçek. Bu kısımları okuyabilmek biraz cesaret istiyor.

Pek çok yorumda Yüzyıllık Yalnızlık için, çok zor karmaşık gibi yorumlar okudum ama bana pek öyle gelmedi açıkçası. Ailedeki isimler hep aynı ama yazar öyle bir şekilde anlatmış ki, hiç bir yeğen, amca, dede, torun birbirine karışmıyor. Kitapta cinsellik ve ensest ilişkiler oldukça fazla ama dünyada böyle bir gerçek varken yazar bunlara gözünü kapatmamış.

Büyülü gerçekçilik deniyor ya, olması imkansız şeylerin kitapta gerçek gibi anlatılması hani evet burada da dört yıl aralıksız - hiç durmamacasına- süren yağmur, yüz yaşından fazla yaşayan kahramanlar hala turp gibi sağlam olması, göğe yükselen torunlar var. Ama gerçekten bunları okurken -saçma, hayal- gibi gelmiyor, gerçekten olabileceğine inanarak okuyorsunuz.

Ayrıca romanın son kırk elli sayfasında yazarımız ve eşi de kahramanlardan biri olarak karşımıza çıkıyor.

Kendi adıma söyleyebilirim ki ,şu ana kadar  okuduğum en iyi on kitap arasında sayabilirim. Harikulade bir dil, harikulade bir çeviri ve gerçekten büyülü bir gerçekçilik

Soy ağacını önünüze alıp mutlaka okuyun  Yüzyıllık Yalnızlık'ı asla pişman olmayacaksınız

Sevgiler

Sevim

İnsanın oturduğu toprakların altında ölüleri yoksa, o adam o toprağın insanı değildir.

Bir dakikalık bir uzlaşma önür boyu sürecek bir arkadaşlıktan daha iyidir.