Cevdet Bey ve Oğulları - Orhan Pamuk - Kitap Yorumu

Bu çirkin ve iğrenç dünyada ancak aptallar mutlu olabilir...

Ülkemize Nobel Edebiyat Ödülü getiren yazarımız Orhan Pamuk'un ilk romanı, yirmili yaşlarda dört yıl gibi bir sürede yazdığı epeyce de hacimli bir roman Cevdet Bey ve Oğulları. Yirmi yıldır bugün okurum yarın okurum diyerek ertelemiştim sonunda okudum.

Romanın ismine bakmayın çünkü en az adı geçen karakter Cevdet Bey, ilk bölüm tek bir günü anlatıyor ve kahramanımız burada 37 yaşında nişanlı bir tüccar.

İkinci bölüme geçtiğimizde aradan otuz yıl kadar geçmiş oluyor, Cevdet Bey artık 3 çocuk babası hasta bir adam bu bölümün hemen başlarında vefat ettiği için biz çocuklarının ve onların arkadaşlarının hayatını okumaya başlıyoruz.

Özel hayatların, ülkenin siyasi ikliminin özellikle Hatay'ın ana vatana bağlanması olayının ve felsefenin gerisinde kaldığı epeyce uzun ikinci bölümden sonra da yine bir otuz yıl geçiyor son bölümde Cevdet Bey'in torunları sahne alıyor.

Romanın en büyük özelliği klasik bir roman oluşu, post modern izler taşımayışı . Cevdet Bey ve Oğulları çok geniş çok kapsamlı bir roman ama benim bağlanmama engel olan olay geçişlerin hızlı olup, arada yaşanan olayların kısım kısım anlatılmasıydı. Mesela Cevdet Bey Kurtuluş Savası sırasında şeker ticareti yaparak parasına para katmış ben bunun detaylarını okumak isterdim, ama bu kısım zaman atlaması içinde yer aldığı için ancak Cevdet Bey'in hatırlaması ile öğrenmiş oldum. 

Refik, Muhittin ve Ömer fazla bunalımlı insanlardı ve bu bunalımları çok detayı çok uzun anlatılmıştı, bu felsefi iç çekişler yerine Mahfuz'un Kahire Üçlemesinde olduğu gibi günlük olayları okumak isterdim.

Nobel ödüllü bir yazarın romanını  eleştirmek  haddim değil elbette ama Buddenbrook Ailesi ve Kahire Üçlemesi gibi aile tarihi romanlarından sonra okuduğum için belki de çok keyif alamadım.

Yine de ülkemiz için çok önemli bir yazardır ve okumamız gereklidir

Sevgiler

Sevim.